Μέσα στον εικονικό χώρο ενός chatroom, ο κάθε χρήστης επιλέγει και επιμελείται τις πληροφορίες που θα επικοινωνήσει και θα αποκαλύψει. Χρησιμοποιεί το εργαλείο της οπτικής περικοπής (cropping), για να απομονώσει την οπτική πληροφορία που θέλει να προβάλει και ταυτόχρονα αφαιρεί τα ανεπιθύμητα οπτικά δεδομένα. Ανάμεσα στις δισεκατομμύρια πληροφορίες που ανταλλάσσονται καθημερινά στο διαδικτυακό σύμπαν, παρατηρείται πως η εικόνα του σώματος είναι κυρίαρχο ερέθισμα. Οι χρήστες ως σύγχρονοι Νάρκισσοι χρησιμοποιούν τις οθόνες τους ως καθρέφτες αλλά και ως εικονικά παράθυρα μέσα από τα οποία βλέπουν την “κροπαρισμένη” εικόνα των άλλων.
Το έργο CHAT εξελίσσεται σε ένα σκηνικό περιβάλλον και με όχημα τα σώματα 2 χορευτών, εκθέτει το σώμα και την εικόνα του, σε μια ιδεατή μικρογραφία του διαδικτυακού σύμπαντος.
